siirlerim28
DOLUNAY
Gecede ay siması dolunay
Dağlar ardından doğuyor
Gittikçe yüzü kızarıyor
Saklamak istiyor kızaran yüzünü
Siyahlar çekiyor önüne
Gözlerim ondan uzaklaşmaz
Kalbim onunla çarpıyor.
Karanlıklarım onunla aydınlanıyor
Gökyüzünde binlerce yıldız
Onun güzelliğinde sönük kalıyor.
Hepsi ona titriyor
Gece uzuyor
O yükseliyor
Sessizlikler içinde…
Hafif bir meltem iç ürpertiyor.
Ve o da kayboluyor
Güzel olan her şey gibi
O da böyle izleye izleye
Göz önünden kayıp gidiyor