siirleri48
HASRET YANGINI
Ne zaman geleceksin göz nurum
Geleceksin de göreceksin
Ben yoruldum,beklemekten değil
Sensizlikten,senle olmamaktan
Sana hasret ölme korkusu
Yuvasından alınmış serçe gibiyim
Yüreğim bedenimden büyük
Ne zaman geleceksin bana göz nurum
Sensizlikle başlıyor yok oluşum
Ne kadar heybetli dursam da
Kıyıma vuran dalgalar
Bir parça alıyor benden
Yavaş yavaş eriyor bedenim
Yok oluyor benliğim
Çöküyorum hasret yangını kumlara
Ve yıkılıyorum gözyaşlarımın arasına
Boğuluyorum
Son nefeslerimi alıyorum
Yokluğun sis perdesi olmuş
Ciğerimi yakıyor
Son nefesimde bile içime doluyor yokluğun
Gel bir çare gel artık
Tut ellerimden sarıl boynuma
Kurtar beni bu girdaptan
Kurtar beni bu kabustan